மெட்ராஸ் தமிழ்

மெட்ராஸ் சென்னை ஆகிவிட்டதால் 'மெட்ராஸ் தமிழ்'   சென்னை தமிழாகி 
விட்டது என்றே நினைக்கிறேன்.    பொதுவாகவே   'சென்னை தமிழ்' 
நமக்கெல்லாம்  ஏதோ நகைச்சுவை என்றவகையிலேயே   திரைப்படங்களின் வழியாக அறிமுகமாகி இருக்கிறது ( நடிகர்கள் சோ, கமல், லூஸ் மோகன்
போன்றவர்கள் இதை மக்களிடம் நேரடியாக எடுத்துச் சென்றார்கள்).

உண்மையில் தமிழ்நாட்டுடன் ஆந்திரா, கர்நாடகா, கேரளாவின் பகுதிகள் சேர்ந்திருந்த மெட்ராஸ் ஸ்டேடில் சென்னையை பூர்வீகமாக கொண்ட மக்களால் பேசப்பட்ட மொழி அது.

அதாவது வட்டார வழக்கு மொழி. தெலுங்கு,உருது,இந்தி, ஆங்கில மொழிகள் கலந்த கலவை அது . நடிகர் கமல் கூட இது குறித்து ஒரு பேட்டியில் விரிவாக பேசியதாக நினைவு. 

நமக்கெல்லாம் அறிமுகமான  ஒரு சென்னை வார்த்தை -பேமானி, அதன் மூலம் உருது. " பே இமானி"  (பே-இல்லாத, இமானி-நேர்மையானவன்) அதாவது நேர்மை இல்லாதவன்.

இன்று சென்னைக்கு  ஊர்புறத்திலிருந்து வீட்டுக்கு ஒருவர் வந்துவிட்ட சூழலில்

சென்னைக்கென்று  ஒரு தனித்தமிழ் இருப்பதாக தெரியவில்லை. வடசென்னைத் தவிர்த்து அந்த   'மெட்ராஸ் தமிழ்' சுத்தமாக வழக்கற்று போய்விட்டது என்றே நினைக்கிறேன்.

ஆனாலும்,  அதன் எச்சங்களாக இன்னமும் சில தமிழ் சொற்கள் சென்னையில் வித்தியாசமாக உச்சரிக்கப்படுவதை நீங்கள் கவனித்திருக்களாம்.

சட்டென நினைவுக்கு வரும் சில சொற்கள். கொய்யா- goiya, குடிசை- gudisai 
அதுபோலக் கும்பல்-gumbal.  இவையெல்லாம் தவிற்கப்படவேண்டிய ஒலிப்புப்பிழைகள்.