சைக்கிள் (2018) - மராத்தி

சாதாரண கதையை பிரமாண்டப்படுத்தி வரும் திரைப்படங்களை விட குறைந்த பொருட்செலவில் கவித்துவமாக எடுக்கப்படும்
படங்கள் சமயங்களில்   நல்ல வரவேற்ப்பைப் பெற்றுவிடும்.

அந்த வரிசையில் சேர்க்கவேண்டிய ஒரு படம் 'சைக்கிள் (2018)'. மராத்திய மொழியில் வெளியான இந்தப்படத்தை சமீபத்தில் பார்த்தேன்  (உபயம்- சப்டைட்டில்). படத்தை பிரகாஷ் குன்டே இயக்கியிருக்கிறார்.

1950 ஆண்டுவாக்கில் நடக்கும் இந்தக் கதையின் நாயகன் கேசவ்.
தனது தந்தை, மனைவி, மகளுடன் வசிக்கும் கேசவ் தொழில்முறையில் ஒரு  ஜோதிடர். கிராமத்தில் வசிக்கும் கேசவ் தனது தாத்தா ஆங்கிலேயரிடம் இருந்து பெற்ற ஒரு மஞ்சள் சைக்கிளைப் பொக்கிசமாக கருதி பாதுகாத்து வைத்திருக்கிறார். நல்ல பயன்பாட்டில் இருக்கும் அந்த சைக்கிள் ஒரு நாள்  இரவு திருடுபோகிறது.


ஊருக்குள் திருட வந்த இரண்டு திருடர்கள் அதைத்  தப்பிக்கும் வாகனமாக எடுத்துச் சென்றுவிடுகிறார்கள். திருட்டு சைக்கிளோடு வெளியேறிய திருடர்கள் பல கிராமங்களைக் கடந்து செல்லும்போது  எப்படி நல்லவர்களாக திருத்துகிறார்கள் என்பதே படத்தின் கதை.  படம் முழுமையும் சைக்கிள் என்பது ஒரு குறியீடாகவே தொடர்ந்து வருகிறது.

உண்மையில் ஒருவன் பயன்படுத்தும் பொருள் என்பது ஓர் உயிரற்ற ஜடம் மட்டும் தானா ? அப்படியென்றால் அவன் இல்லாதபோது அவனுக்கு கிடைக்கும்  சகல மரியாதையும் அவன் பயன்படுத்தும் பொருளுக்கும் கிடைக்கிறதே ? எனும்
ஆதார கேள்வியை முன்னிருத்தி படம் பயணிக்கிறது.

தனது விருப்பத்துக்குரிய சைக்கிளை இழந்த கேசவ் நிலைகொள்ளாமல் வருத்தத்தோடு அதைத் தேடி வீட்டை விட்டு வெளியேறுகிறார். அந்தத் தேடலில் அவர் தன்னை உள்ளார்ந்து பார்ப்பது போன்ற தத்துவப் பார்வைகள் இருந்தாலும் படம் மெல்லிய நகைச்சுவையோடு நகர்வதால் வெகு இயல்பாக இருக்கிறது.

கூடவே படம் எளிய கிராமங்கள், அங்கு வாழும் வெள்ளந்தியான மனிதர்கள், அவர்களுடைய பாசாங்கற்ற வாழ்க்கையை அழகாக சொல்கிறது.
ஒளிப்பதிவாளர் அமலென்டு செளத்ரியின் (Amalendu Chaudhary)  கைவண்ணத்தில் மராட்டிய கிராமங்களில் கேரள கிராமங்களின் அழகையும் வனப்பையும் காணமுடிகிறது.

'சைக்கிள்' பல சர்வதேச விருதுகளையும் பெற்றிருப்பதாக அறிகிறேன். வாய்ப்பிருப்பவர்கள் பாருங்கள்.

படங்கள்- நன்றி இணையம்.